Waar bij de stichting de belangstelling der waterklerken eerder gering was,

kon dankzij het initiatief van de stichters om te ijveren voor een beroepsvereniging (hier streven we tot op heden nog naar),

alsmede dankzij de op beroepsgebied bekomen voordelen, vooral vanwege het Bestuur der Douane,

gezegd worden dat in de 30-er jaren bijna alle waterklerken en

hulp-waterklerken

lid van de vereniging waren.

Na de stopzetting van de vijandelijkheden, werd reeds op 18 februari 1945, wanneer in België omzeggens geen verenigingsleven georganiseerd was, onze werking hernomen en moesten wij onze leden tot onze spijt meedelen dat het archief van de vereniging vernield was in de ramp die ons lokaal “De Beer” trof toen op 21 Januari 1945 een V-bom insloeg (op de foto).

Er werd door het bestuur gezorgd voor het opmaken van nieuwe statuten en er konden door hun tussenkomst belangrijke voordelen bekomen worden in de bevoorrading van onder meer fietsbanden en schoeisel.

In 1948 werd de vereniging steunend lid van het Rode Kruis van België, afdeling Antwerpen Haven, en werd er besloten jaarlijks een Galavoorstelling te geven in de Koninklijke Vlaamse Opera, waarvan de opbrengst ten goede kwam van deze Antwerpse afdeling van het Rode Kruis van België.

Met groot succes werd in februari 1949 de opera “RIGOLETTO” opgevoerd.

In 1951 vierden wij ons 30-jarig bestaan en werden voor die gelegenheid plechtig ontvangen op het Antwerpse Schoon Verdiep.

Een Galavoorstelling gegeven in de Koninklijke Vlaamse Opera liet ons opnieuw toe om steun te verlenen aan de Afdeling Antwerpen Haven van het Rode Kruis van België. Vervolgens had een Kinderfeest plaats en besloten wij de viering met een Jubileumbanket, gevolgd door bal.

Op 1 september van hetzelfde jaar werd overgegaan tot het oprichten van het Steunfonds der Vereniging, hieruit worden huwelijks- en geboortepremies uitgereikt, vergoedingen bij overlijden alsmede een kleine rente aan de op rust gestelde leden.

Bij gebeurlijke werkloosheid kon de vereniging eveneens tussenkomen.

Stilaan kwam er een einde aan de Golden Sixties en volgden de verschillende evoluties in de Scheepvaart zich met een sneltreinvaart op.

Het begin van de full-container-vessels bijvoorbeeld. 2000 TEU leek toen het maximum (TEU = afmeting van een 20 voet container) - vandaag spreekt men reeds van meer dan 24.000 TEU.

Het logisch gevolg hiervan was dat in de Lijn - alsook de Trampvaart de verblijfsduur in de Haven steeds korter werd, een gegeven dat het beroep van de Waterklerk niet eenvoudiger maakte en hen menig extra nachtuurtje kostte.

De informatica deed zijn intrede met rasse schreden en ook de Havenautoriteiten begonnen aan EDI-berichtgeving te denken, met als resultaat het huidige APICS en LIS en TOOLS.

Het maakte de job van Waterklerk een stuk makkelijker en mobieler, maar ook de vraag naar bereikbaarheid en snelle respons naar haven, rederijen en leveranciers werd steeds belangrijker.

In 1995 zijn wij als Vereniging begonnen om te trachten op regelmatige basis contacten te leggen met onze Nederlandse collega’s, de Rotterdamche Waterklerken Vereeniging.

Onze eigen Antwerpse vereniging houdt zijn vergaderingen,

waarop de leden alle toelichtingen op beroepsgebied bekomen, kunnen netwerken, info over nieuwigheden en nieuwe havenverordeningen bekomen, ...

Zij kunnen er tevens al hun

jobgerelateerde grieven kwijt.

De toekomst voor onze vereniging

is veelbelovend.

We willen een actieve en betrouwbare partner zijn.

Wordt absoluut vervolgd...!

Ontstaan uit een

voor de Eerste Wereldoorlog bestaande vriendenkring der Waterklerken van Antwerpen “LUCTOR ET EMERGO”

die in 1920 voortzetting vond in de Antwerpse Waterklerken

Vereniging “NEPTUNUS”,

vond de stichting van de huidige Vereniging der Waterklerken van Antwerpen plaatsop 21 december 1921.

De hierop volgende crisisperiode, alsmede de mobilisatie van 1938 en 1939, remde enigszins de bedrijvigheid van de vereniging.

In 1940 - bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog - werd een groot liefdadigheidsbal ingericht waarvan de opbrengst ten goede kwam aan het werk “KONINGIN ELISABETH”-Pakje van de Soldaat. Tijdens de duur van de oorlog werd, ingevolge de beperking van de vrije activiteit, de werking van onze vereniging stilgelegd.

In 1947 vierden wij ons 25-jarig bestaan en aanvaardde

de Heer Adrien Letzer het Erevoorzitterschap.

De vereniging telde toen 55 Ereleden, waaronder verschillende Antwerpse personaliteiten.

Datzelfde jaar werden de verslaggevers van alle Antwerpse dagbladen op een voorlichtingsvergadering uitgenodigd, tijdens dewelke wij hen vroegen hun medewerking te willen verlenen

tot het bekendmaken van ons beroep bij het grote publiek.

Dit gebeurde door inlassing van een reportage in elk Antwerps dagblad in november 1948.

Vanaf 1949

werden de statuten neergelegd.

Hierdoor konden wij onze betrekkingen met de officiële instanties gevoelig verbeteren en bekwamen wij vele voordelen van en inspraak bij het Bestuur der Haven van Antwerpen, het Beheer der Douane, het Bestuur van het Belgisch Loodswezen en bij het Waterschouts-ambt.

Verder werden wij regelmatig geraadpleegd door de Antwerpse Scheepvaartvereniging en vonden wij bij hen steun voor onze beroepsbelangen.

De vereniging bekwam de herklassering van ons beroep door de Paritaire Commissie van derde naar vierde categorie.

Op 17 mei 1960 werd een sportvereniging opgericht in de schoot van onze Vereniging, deze bleek echter van korte duur daar ingevolge tekort aan vrije tijd de belangstelling spoedig taande. Ook nu trachten wij nog regelmatig ons “matchke” veld- of zaalvoetbal te organiseren tegen Maritiem-gebonden bedrijven. Dit toernooi is vandaag gekend als de

'Alain Meyer Cup'.

In December 1971 bestond onze Vereniging 50 jaar en deden wij onze aanvraag om de naam Koninklijke Vereniging te mogen gebruiken.

Wij zijn fier dat het zijne Koninklijke Hoogheid behaagt heeft ons het predikaat van Koninklijke vereniging der Waterklerken Van Antwerpen

te verlenen.

Dit gebeuren werd dan ook op passende wijze gevierd, met ontvangst op het Stadhuis en aansluitend een academische zitting in de Salons De Boeck.

In het jaar 1992 vond de Heer Alex Desiron dat het gegeven “Waterklerk” nog te weinig bekend was bij de modale bevolking en besloot hij, in navolging van het boek “Die van den Basseng”, een anekdotisch boek over de Waterklerk te laten schrijven door George van Cauwenbergh (op de foto).

Het werd boven het doopvont gehouden als

“Schakel tussen schip en wal”.

Onze Vereniging heeft dan ook met plezier zijn bijdrage geleverd om dit boek te kunnen realiseren.

De vereniging heeft nood

aan nieuw bloed.

Eind 2023 werd daarom besloten

een verkiezing uit te schrijven

voor een compleet nieuw bestuur.

Het tot dan toe huidige bestuur

heeft er een indrukwekkende dienst van 20 jaar opzitten.

Waarvoor enorm veel dank.

Op deze verkiezing, gehouden in de gaarkeuken 110, werd een volledig nieuw bestuur verkozen. Er namen 29 deelnemers mee aan deze stemming, die enkel bij aanwezigheid kon worden afgelegd.

Met dit nieuwe bestuur wil onze vereniging opnieuw naar voor treden als beroepsvereniging en nieuwe leden werven. Dat dit van groot belang is om de slagkracht te vergroten als partner in de maritieme keten, spreekt vandaag de dag voor zich. Op vlak van IT, ISPS en ketenwerking staan er immers heel wat veranderingen te gebeuren.

Naast de driemaandelijkse vergaderingen, start het nieuwe bestuur ook met havengebonden activiteiten door het jaar heen. Dit om zowel nieuwe waterklerken, als ervaren rotten, de haven en onze mooie job van Waterklerk te laten proeven!

De voorzitters sinds 1960:

1960 - 1963: E.Van Kerckhoven
1963 - 1968: C.Thirion
1968 - 1978: J.Barbe
1978 - 1984: J.Taels
1984 - 1990: L.De Bruecker
1990 - 1999: M.De Smedt
1999 - 2000: G.Gijsels
2001 - 2002: L.Van de Vloed
2002 - 2004: P.Kennedy
2004 - 2024: D.Daems

2024 - .........: L.Lossy